nieuwsarchief

Verslag transitiefeest 17 mei (gepost 23 mei 2009)

Toen we iets na tienen in het Achterhuis te Gent aankwamen, werd de laatste hand gelegd aan de opbouw van het eerste Transitiefeest. “Nog wat stoelen bijzetten? Doet de dvd-speler het – Murphey's Law zegt: natuurlijk niet – is er een andere laptop? Kan er een doek over de koepel worden gelegd?” In de rand daarvan enkele anders-actieve transitos, sommige in gesprek, anderen wat rond kijkend, al dan niet in ontwakende toestand ...

Het was dus met enige vertraging dat Jeanneke de verbale aftrap gaf. We kregen het programma van de dag te horen en werden uitgenodigd om twee aan twee (mee) te delen wat ons naar hier bracht. Te veel, zo bleek, ...

Jeanneke leidde vervolgens Ann Lamot in: uit continentale (Vlaamse) klei getrokken maar al twintig jaar eilandbewoner en sinds enige tijd transitietrainer in het Engelse transitienetwerk. Ze verontschuldigde zich op voorhand voor haar haastig in elkaar gezette presentatie. Voor zover dit bleek, werd dat ruimschoots goed gemaakt door haar uitstraling, zeker wanneer ze over haar eigen leven en werk “in transitie” sprak. Ze besloot haar presentatie met de aan Bob 'Obamah' De Bouwer ontleende woorden “Yes we can!”. Het deed me denken aan Bill Mollison. Wanneer men hem - over permacultuur - vraagt: “Will it work?”; antwoordt hij “Do plants grow?” Het sloot aan bij het gevoel dat ik bij deze beweging heb: dit is de grond waar vele ontwortelde mensen van onze samenleving naar zoeken om terug wortel te schieten en tot hun volle potentieel uit te groeien.

Tijd voor de voorstelling van de Nederlandse vertaling van Rob Hopkins' transitiehandboek: een inleiding van Jeanneke over de kleurrijkste vertaling ooit, waarin alle vijftig vertalers met (voor)naam werden genoemd, ergens halverwege gepaard met gelach van de aanwezigen toen Jeanneke naar adem hapte. Rudy kon (en mocht) het “moment suprême” nog even uitstellen met de mededeling dat de recente gegevens inzake klimaatwijziging en piekolie hem niet bepaald
goed gedaan hadden maar dat er ook alle reden was om hoopvol te zijn: het klopt dat mensen, op tal van plaatsen, dit alles aangrijpen om resoluut nieuwe, ecologische wegen in te slaan. Dan was het zo ver: de boeken werden letterlijk naar binnen gefietst door Debbie. De aanwezige vertalers werden naar voor geroepen en mochten als eersten een exemplaar in handen nemen. Muziek en dans sloten dit gedeelte feestelijk af.

Wie er nog aan twijfelde dat het geheel meer is dan de optelsom van delen, kon zich laten overtuigen door de rijk gevulde tafel waarop ieder “zijn eigen” lunchpakket had gezet, zodat iedereen zich daaraan te goed konden doen.

Na deze lunch met bijbelse allures – er was genoeg voor iedereen en er was zelfs nog over - splitsten de deelnemers zich op om één van de twee documentaires te bekijken: het recent Nederlands ondertitelde “End of Suburbia” of het nog in ondertiteling zijnde “A Farm for the Future”. Toen we terug bijeen kwamen voor een nabespreking, bleek een duidelijk verschil in stemming tussen de twee “kijkersgroepen”. Terwijl de meeste “Farmers” zich in een toegenomen “Yes-we-can-sfeer” bevonden, leken sommige “Suburbians” eerder “depleted”.

De oefening van de veerkracht van het web - Transitie Handboek, p. 76, opzoeken en doen! - bracht iedereen terug in evenwicht. Halverwege het weven maakten we dankbaar gebruik van het aanbod van de kinderen om “go-between” te spelen. Anne, die de oefening leidde, besloot ter plekke om voortaan van de inbreng van de kinderen een essentieel onderdeel van de oefening te maken.

De dag eindigde met de mogelijkheid om onderling transitie-ervaringen uit te wisselen, maar eigenlijk liepen dit soort gesprekken als een rode draad door deze dag. Uiteindelijk gingen we met meer dan het handboek naar huis: de “goesting” om voluit verder te gaan ...

Sigrid en Frank

De foto's werden genomen door Lieven Verlinde en Debbie Eraly.

 


nieuws > nieuwsarchief / nieuws uit de lokale groepen
backtotop